1800’lerin ortalarında, Londra’nın işçi sınıfı bölgesinde dört çocuk boğaz ağrısı ve nefes alma sorunları nedeniyle hastalandı. Çocuklara difteri teşhisi kondu, ancak başka hiçbir yerel çocuğa hastalık bulaşmadığı göz önüne alındığında, doktorları hastalığa nasıl yakalandıkları konusunda şaşkına döndü. Çocuklar, ebeveynlerin gerçek hatalı duvar kağıdı zevki fark edilmeden önce hastalıktan öldü..
1857’de İngiltere, Birmingham’dan bir doktor, William Hinds Eve döndükten sonra her akşam şiddetli mide bulantısı ve karın krampları hissetmeye başladı. Size garip bir şekilde, her gece yatağa gittiğinde mide krampları, kusma dürtüsü ve baş ağrıları durdu.
Hinds nihayet, duvarları yeşil duvar kağıdıyla kaplı olan çalışma odasındayken kendini daha uğursuz hissettiğini fark etti. Yaptığı test sonucunda yeşil boyanın arsenik içerdiğini ve bu arseniğin ofisine her girişinde kendisini yavaş yavaş zehirlediğini tespit etti. Çünkü tıpkı dört çocuğun yaşadığı konutta yeşil duvar kağıdı olduğu gibi.
Aynı dertleri yaşayan başka kişiler de söz konusu oldu. Ve duvar kağıdını kaldırdıklarında sağlık durumları önemli ölçüde iyileşti.
Suçlu: Scheele Green
Zehirlenme sebebi olan yeşil rengi 1775 yılında İsveç’te Karl Wilhelm Scheele tarafından icat edilmiştir. Scheele Green denilen bu renk bakır arsenit kullanılarak elde edilen ve zehirli olmasına rağmen oldukça tanınır hale gelen . İddialara göre, sadece İngiltere’de yaklaşık 260 milyon metrekare” bu duvar kağıtlarından döşendi. Duvar kağıdının mürekkebi dökülüyordu ve mahalle sakinleri tarafından solunarak zehirlenmelerine neden oldu..
Bu nefes almanın istisnası sayılabilecek bir başka vakada, 1862’de çocukların doğrudan duvar kağıdını yaladıkları ve kısa bir süre sonra öldükleri trajik bir vaka vardı.
Tıp uzmanlarının renge karşı yürüttüğü kampanyalar, endüstriden ve doğrudan duvar kağıdını yalamadıkları sürece sorun olmayacağını düşünen insanlardan tepki aldı. Ancak, insanlar Matilda Scheurer 1861’deki ölümünden sonra bu zehirli rengi duvarlarında kullanmayı bırakmaya başladı. Scheurer’in gözlerinin beyazının yeşile döndüğünü ve yüzünde “büyük bir endişe ifadesi” ile öldüğüne dair ayrıntılı raporlar, kamuoyunu rengin aleyhine çevirdi ve üreticilerin diğer bileşenlere geçmesiyle yavaş yavaş kullanım dışı kaldı. basınç.
Kısacası insanların yeşilin bu özel tonuna olan sevgisi uzun süre ölümlerle sonuçlanmıştır.
